Hoe de vaderwond jouw vuur kan doven...

...totdat je er bewustzijn op krijgt.

Systemische sessie over vader-dochter verbindingHoe de vaderwond jouw vuur kan doven, totdat je er bewustzijn op krijgt.

We nemen aan de hand van een mooie techniek, de ingrijpende gebeurtenissen door uit haar leven. We komen aan bij haar 4e levensjaar, waar ze in het ziekenhuis belandde met een hersenvliesontsteking. Als vanzelf ballen mijn handen zich tot vuisten. Ik voel boosheid en het voelt alsof mijn keel dicht wordt geknepen. Ik benoem dit en vraag wat er gebeurt bij haar, in haar lijf. ‘Ik voel dit ook en ik voel strijdlust.’

Ik nodig haar uit om te komen staan. We doen een grondingsoefening, zodat ze kan voelen dat ze stevig staat. Ik nodig haar uit om opnieuw, nu vanuit gronding, contact te maken met de strijdlust. Als ze er contact mee heeft gemaakt vraag ik haar om het een geluid kan geven. Ze begint steviger in- en uit te ademen. Er klinkt een krachtige ‘aaaaaaaaahhhhh’. De geluiden van haar uitademing worden groter en krachtiger. De vastzittende energie vindt z’n weg naar buiten. De ‘aaaah’ wordt luider en groter. Het gaat over in grommen, schreeuwen. Na een tijdje worden de klanken kleiner en zachter, totdat het verstilt in haar.

Ze vertelt: ’Mijn vader mocht vroeger als enige in het gezin boos worden en wij, als kinderen, mochten niet boos worden. Mijn broer ging in verzet, wat zorgde voor ruzie en ik werd stiller en meer teruggetrokken.’ Ze voelt het samentrekken in haar lijf. Ik nodig haar uit om te gaan staan en haar ogen weer te sluiten om contact met haar lichaam te maken. ’Zou je iets tegen je vader willen zeggen?’ Een kindsdeel komt omhoog. Zachtjes fluisterend brengt ze uit: ‘Ik wil het zelf doen. Ik wil vrij zijn.’

We komen uit bij emoties van haar vader die zij voor hem draagt. We doen een oefening om dit intentioneel terug te geven. Terwijl de tranen over haar wangen rollen, geeft ze de emotie terug. En haar vader, die fysiek niet meer hier is, staat met open handen om het te ontvangen.

‘Ik uit mijn boosheid normaal gesproken nooit en voel het ook niet vaak. Maar dit was heel fijn. Ik voel me meer in verbinding met mezelf en krachtiger’, zegt ze na afloop.

𝘔𝘦𝘵 𝘵𝘰𝘦𝘴𝘵𝘦𝘮𝘮𝘪𝘯𝘨 𝘷𝘢𝘯 𝘥𝘦𝘻𝘦 𝘷𝘳𝘰𝘶𝘸 𝘥𝘦𝘦𝘭 𝘪𝘬 𝘥𝘪𝘵 𝘷𝘦𝘳𝘩𝘢𝘢𝘭.